Ik begon in november last te krijgen van irreële angst en paniekaanvallen; ik wist er niet mee om te gaan en was behoorlijk wanhopig. Mijn echtgenote is psycholoog en het eerste wat ze zei was: als je dit goed wil aanpakken is een haptonoom (haptonomie) voor jou de beste oplossing. Ik was er zelf ook al een poosje mee bezig en na een angstaanval en het daarop volgende paniekgevoel heb ik meteen Marloes gebeld. In de dagen hiervoor was ik al op zoek gegaan naar een haptonoom die me aansprak en na de begeleidende teksten en filmpjes op het internet bekeken te hebben wist ik dat ik bij Marloes moest zijn. Dat klopte ook want toen ik belde regelde ze meteen op korte termijn een afspraak.

Ik ben het type dat het over het algemeen zelf wel weet maar tijdens de eerste behandeling al heb ik me in de deskundige en liefdevolle handen van Marloes gelegd.

De oefeningen zorgden ervoor dat ik mijn angst en ongemakken ging leren kennen en ik leerde er mee om te gaan. Ik heb nu zes behandelingen achter de rug en we gaan de tijd tussen de therapie wat oprekken.

Ik voel me veel beter en doe ook trouw de oefeningen die Marloes me heeft geleerd. Ik ga daardoor veel prettiger met mezelf en anderen om. Ik heb mezelf dan ook voorgenomen om mijn lichaam de nodige aandacht te schenken en de therapie van Marloes toe te passen op een aantal vaste tijdstippen per dag. Om dit alles in de toekomst niet te versloffen heb ik met Marloes afgesproken om na afronding van de behandelingen, in het begin elk halfjaar een update te doen en dat na een aantal keren elk jaar te doen.

Cornelis Zwanenburg, Mijnsheerenland.

Ik weet nog goed dat op het eerste moment dat ik Marloes zag, meteen wist dat zij meer voor mij kon betekenen. Toen ik voor het eerst in haar praktijk kwam, was ik helemaal leeg. Het woordje ‘voelen’ kwam ook nauwelijks in mijn woordenboek voor.

Door de sessies met Marloes heb ik geleerd de signalen van mijn lichaam te herkennen, mijn grenzen te voelen en is het vertrouwen gegroeid dat ik ook mag handelen naar wat ik voel! Marloes, ik ben je dankbaar! En wat is haptonomie een mooi middel om zo ontzettend dicht bij jezelf te komen door te ervaren in de praktijk.

‘Het is bijzonder hoeveel je af kunt lezen van je lichaam en hoe Marloes deze signalen op heeft weten te pakken. Verschillende gesprekken, oefeningen en tips hebben mij geholpen dichter bij mijzelf te blijven en naar mijn lichaam te luisteren. Marloes heeft mij geholpen signalen die mijn lichaam geeft te herkennen en hier naar luisteren.
Marloes is een persoon waarbij je je direct op je gemak voelt en je begrijpt.’

Totaal niet wazig

Wat ik zo fijn vind aan Marloes’ manier van werken, is dat ik bij haar helemaal niet het gevoel heb dat ik een bepaalde kosmische theorie of levensovertuiging zou moeten omarmen om er profijt van te hebben. Tijdens de sessies met Marloes leer ik me op een heel concrete manier bewust te worden van mijn reacties op allerlei situaties, en ondervind ik aan den lijve hoe ik zelf iets kan veranderen om zowel mijn reactie als de situatie zelf te beïnvloeden. Dit maakt het mogelijke eindresultaat heel tastbaar, en motiveert enorm om tussendoor bezig te blijven met de oefeningen die ze me meegeeft. Bovendien is Marloes gewoon een hele warme, montere en open persoonlijkheid, tegenover wie het heel gemakkelijk is om zelf ook open te zijn en zonder al te veel schroom aan mezelf te werken.

Inmiddels ben ik de vijftig al weer een paar jaar gepasseerd. Een fijn gezin, een lieve vrouw, een goede gezondheid, een mooi huis, financieel totaal geen zorgen en een leuke baan in het onderwijs.

Niets om je echt zorgen over te hoeven maken. Maar dat doe ik wel. Piekeren, stressen, problemen maken. Vooral maar proberen de zaken onder controle te houden. En als er dan toch iets niet gaat zoals ik het zou willen hebben: flink chagrijnig. En dat niet zomaar even, maar dat kan zomaar een dag aanhouden. In mijn drive om de controle te behouden is mijn hoofd constant bezig om oplossingen te bedenken voor problemen. Dat klinkt nog aardig, behalve als je bedenkt dat ik vaak ook problemen bedenk die er niet eens zijn. Vaak spreek ik hierover met mijn vrouw. En dan gaat het wel weer wat beter. Maar vaak val ik ook weer terug in een soort recessie (een depressie is iets te sterk uitgedrukt). Trek me dan terug in mijzelf en wil dan liever ook geen contact met anderen. Als de telefoon gaat schrik ik, als ik iemand tegen kom op straat liever geen gesprekje. Ik ben niet mensenschuw of zo, maar al te vaak trek ik me het liefst terug op mijn eigen ‘eilandje’. Op school sta ik mijn mannetje en voor het oog kom ik redelijk relaxed over. Maar als ik in de loop van de middag thuis kom voel ik me gesloopt en compleet leeggezogen. In het verleden heb ik een aantal sessies gehad bij een psycholoog, maar daar werd ik ook niet beter en zeker niet vrolijker van.

Voor mezelf een probleem, maar ook voor mijn vrouw die steeds maar weer probeert mij op het positieve pad te houden.

Het gaat niet lekker met me. Te vaak verdrietige buien, heel soms denk ik tijdens het wandelen: kon ik maar doorlopen tot het eind van de wereld…….

Mijn vrouw raadt me stellig aan toch hulp te gaan zoeken. Maar ik weet wel beter: ik ben nu eenmaal zo en hulp helpt toch niet.

De trigger.

Januari

Een wat saaie ochtend in januari. Ik ben bij een bijeenkomst waar veel mensen zijn. Ook mijn vrouw is erbij. Ik zit er wat verloren bij en kan de aandacht er niet bijhouden. Er zijn die ochtend wat dingen gepasseerd die me irriteerden, geen grote dingen, maar wel voldoende om weer behoorlijk negatief te zijn.

Dan voel ik me wat draaierig worden. Wat ik niet bewust heb ervaren is dat ik van m´n stoel ben gegleden en een paar minuten van de wereld ben. Een aantal mensen die het zien gebeuren (waaronder mijn vrouw) denken dat ik doodga. Compleet wit/ bijna groen in mijn gezicht en een hele rare ademhaling. Als ik bijkom denk ik: wat een rare plaats om wakker te worden en wat doen die mensen druk.

Achteraf blijk ik een syncope te hebben gehad. Uit fysieke controles bij de huisarts en na bloedcontroles, blijkt dat er lichamelijk niets aan de hand is met me.

Ik kan het gewone leven direct weer oppakken, maar besluit wel dat het nu eindelijk wel tijd wordt om hulp te zoeken.

Een vriend wijst me op haptotherapie en raadt me aan om naar Marloes Gielen te gaan. Zelf heeft hij daar goede ervaringen mee.

Ik lees haar website en kijk naar het filmpje. Ik besluit de stap te wagen en maak een afspraak met haar.

Therapie bij Marloes

Voorjaar

Om de week ga ik bij Marloes langs. Een spontane jonge vrouw bij wie ik me meteen op mijn gemak voel. Ik heb trouwens wel besloten dat ik er echt voor wil gaan en er echt wat van wil maken. De sessies bestaan deels uit gesprekken en deels uit fysieke oefeningen. Marloes laat me voelen dat je denken en je gevoel heel sterk met elkaar verbonden zijn. En bij gevoel gaat het dan om zaken die je ondervindt in je lijf. Het zomaar op een grote gym bal gaan zitten zonder eraf te vallen: hopeloos in het begin.

Of contact met elkaar maken door bv in mijn rug te porren. In het begin wat vreemd, maar na verloop van tijd merk je dat je de dingen anders gaat ervaren als je meer bewust bent van je eigen lijf. Ik merk dat ik de dingen tot nog toe met een sneltreinvaart doe en we komen op andere zaken waardoor het in mijn hoofd heel onrustig kan worden. De praktische tips zijn zo praktisch dat ik ze ook elke dag kan oefenen. Bijvoorbeeld voor de start van een les eerst zelf tot rust komen en dan pas heel rustig van start gaan. Ook doen we oefeningen waardoor het gemakkelijker wordt om contact te hebben met anderen.

De gesprekken die we hebben zijn heel open. Ik durf dingen te delen en dat alleen al lucht op. Wat ik een beetje vreemd vind is dat Marloes nooit wat opschrijft waar ik bij ben. In het begin dacht ik dan: moet ik het misschien de volgende keer weer vertellen als ze het vergeten is. Geen schijn van kans: ik weet niet hoe ze het doet maar ze onthoudt alles. Tijdens de sessies is er een heel gemoedelijke sfeer: alsof je bij een goede vriendin op visite bent. Anderzijds merk je heel goed dat je met een heel verstandige professional te maken hebt.

De grote toegevoegde waarde voor mij is dat ik de oefeningen en tips dagelijks kan oefenen. En met het doen merk ik dat het me helpt. De oefeningen worden ook steeds meer routine en daarmee ook steeds meer onderdeel van mezelf.

Ik denk ook wel dat het er zelf flink mee bezig zijn noodzakelijk is om wat aan de therapie te hebben. Net zoals bijvoorbeeld met tennisles. Ga je naar les, maar oefen je nooit zelf dan is het weggegooid geld. Of in dit geval een duur bakje thee.

En nu

September

Het gaat goed met me. Het schooljaar is weer begonnen en de start was prima. Ook in de contacten met anderen merk ik dat het beter gaat. Ik ga weer meer dingen doen en durven, zonder al te bang te zijn voor het onbekende. Ik ben niet een andere persoon geworden. Ik kan nog steeds angsten hebben en me zorgen maken over dingen. Het type van het half volle glas zal ik niet zo snel worden. Wel heb ik geleerd dat je ook een leeg glas kunt vullen als je weet waar de flessen water staan. En dat geeft moed voor de toekomst. Je kan dus blijkbaar toch veranderen…

Marloes is een zeer empathische vrouw, zozeer zelfs dat je op een gegeven
moment het gevoel krijgt
dat je niet eens zoveel hoeft te vertellen, ze voelt, begrijpt, weet het
toch wel….
Ze kan goed luisteren, is bescheiden en als ze je behandelt doet ze dat met
veel kennis van zaken.
Haar behandelruimte is een mooie en goede plek om te zijn. De tijd staat er
even stil, maar is ook zo om.
Dit adres gun ik iedereen.

Tijdens de studie van Marloes heb ik haar leren kennen en meteen had ik de gedachte dat als een van ons, mijn kinderen of ikzelf, ooit hulp nodig zouden hebben, dan zou ik Marloes bellen. Vanaf september komt een van ons regelmatig bij Marloes en dat is elke keer een warme douche.

Wanneer je gaat ‘googlen’ kan haptonomie bijna zweverig overkomen. Door de duidelijke uitleg van Marloes en de op de praktijk gerichte oefeningen wordt het tastbaar en lukt het nog beter om te luisteren naar de signalen van het lichaam. Zo wordt je beter in staat om de balans tussen lichaam en geest terug te krijgen. Voor mij persoonlijk was dit een leerzaam proces na een burn-out. Het heeft geholpen naar mijn lijf te luisteren en beter om te gaan met dagelijkse stress die je als docent kan ervaren. De positieve kijk en de rust daarin zijn twee belangrijke zaken die ik hieruit gehaald heb. Ik ben als sporter erg gericht op resultaat gerichtheid en het lichaam. En het vakgebied van haptonomie paste erg goed bij mijn herstel.

Na heel veel jaren mezelf voorbij rennen kwam bij mij ook de man met de hamer. Marloes heeft mij geleerd weer naar mijn lichaam te luisteren en verdriet niet op te kroppen maar naar buiten te laten komen. Het blijft hard werken aan mezelf maar ik ben weer in balans! Bedankt Marloes !

In een periode van onzekerheid heb ik besloten om een afspraak te maken bij
een Haptonoom.
Na het verzamelen van de nodige informatie en de moed om de telefoon te
pakken heb ik naar de praktijk van Marloes gebeld.
Daar heb ik geen spijt van.

Marloes was vanaf het eerste contactmoment open, belangstellend en
respectvol.
Het contact was in de korte behandelperiode warm  en toch heel beroepsmatig.
Een klein aantal bezoeken gaf mij wat meer duidelijkheid over mijn gedrag en
de gevolgen daarvan.
Op een verassende manier maakte ik kennis met de reacties in mijn lijf.
Soms prettig soms confronterend.

Het fijne aan de begeleiding van Marloes vond ik de ruimte die ze bood om te
zoeken, te reageren en gedachten uit te spreken.
Het was voor mij een goede ervaring.
Voorzien van nieuwe bagage kon ik weer verder.

Heel hartelijk bedankt voor je prachtige lessen en ervaringen.

G. Los

Docent

Op het moment dat de weeën steeds heftiger werden hebben we ze echt samen opgevangen. Zoals we bij jou ervaren hebben. Mijn man gaf druk op mijn onderrug en vertelde waar ik naartoe moest voelen, dat zijn handen erbij waren en ook het voelen van mijn eigen benen, tenen. Dat was heel prettig. Samen ging het ook veel makkelijker dan als ik een wee alleen opving. Het einde van mijn bevalling was heftig, want voor mijn gevoel had ik continue weeën. Toen was ik zelf een beetje de controle kwijt voor mijn gevoel. Volgens mijn man was ik onbewust nog wel echt bezig met ontspannen en mijn hele lijf gebruiken.

Zoals je kan lezen hebben we heel erg veel aan de zwangerschaps-haptonomie gehad. Ik heb geleerd hoe ik mijn lijf kan gebruiken om te ontspannen en vooral de samenwerking met mijn man was fijn. Ook was het heel fijn dat we het van te voren ervaren hadden. 

Dank je wel!!

Na mijn eerste bevalling met een keizersnede had ik een onzeker gevoel en zelfs wat angst voor een natuurlijke bevalling bij ons tweede kind. Door jouw begeleiding en oefeningen waren we er klaar voor en hebben we als sterk team Emma-Valeria ter wereld gebracht. We zijn je dankbaar voor je hulp omdat we nu supertrots zijn op onszelf! Bedankt! We komen graag nog eens terug!

mijn zoon van 12 jaar leert bij marloes heel duidelijk hoe hij zijn grenzen kan voelen.

door bepaalde omstandigheden heeft hij zichzelf een aantal gedragingen aangeleerd waar hij zich niet prettig bij voelde. samen met marloes ging hij zijn gedragingen aan en kon hij precies aanvoelen wat hij in welke situatie deed. hiermee leert hij nu wat zijn eigen grenzen zijn. ik merk dat hij hierdoor een blijer kind is die meer van zichzelf begint te snappen.